Oslo w maju, czyli ostrożnie z namiotami...

Co prawda od maja minęło już trochę czasu, ale myślę, że warto opisać nasz kilkudniowy wypad do Oslo. Tanie bilety, chęć przeżycia przygody, noclegi pod namiotem... Życie na zupkach chińskich i o mało co odmrożone palce. Pobudka przez startujące samoloty i spotkanie, o jakie w realu trudno :)

Czyli przeczytajcie o wyprawie dwóch głupoli na tereny mrozu :D

Wylądowaliśmy na lotnisku w Rygge jakoś wieczorem. Powoli ciemniało, a my szukaliśmy dogodnego miejsca na nocleg. Koło 23. znaleźliśmy odpowiedni kącik na skraju lasu, tuż przy polanie. I tu zaczęły się schody - z godziny na godzinę było coraz zimniej. Apogeum nastąpiło o 4. nad ranem, kiedy przestałem czuć palce. Jak się okazało, pobudkę o 5. zafundowały nam startujące samoloty! Rano odkryliśmy, że nasze obozowisko znajdowało się jakieś 100 metrów od końca pasa startowego.

Jakoś przed południem dostaliśmy się do Oslo, z Polakiem który zabrał nas na stopa :)

16 kilo bagażu na plecy i lecimy zwiedzać miasto! 

Na Holmenkollen jechaliśmy ponad 40 minut. Widoki wspaniałe i z okien metra (choć może trafniej byłoby napisać... kolejki miejskiej?) i spod skoczni. Choć wjazd na szczyt miał aktywować nasze 24-godzinne karty OsloPass, to nie było dane nam dostać się na samą górę. Po około pół godzinie czekania w kolejce pani z informacji przekazała oczekującym, iż wjazdy opóźnią się przez awarię windy. Jak się potem okazało, opóźniły się 3 dni.

Drugą noc znaleźliśmy na Couchsurfingu. Matko Boska, aż jedna osoba zdecydowała się nas przygarnąć! A spam poszedł na całe miasto, blisko 200 wysłanych zapytań. Ale nie ma tak dobrze. Później znów zostaliśmy sami sobie z naszym kochanym namiotem. Rozbiliśmy się na półwyspie Bygdøy, obłożyliśmy kocami termicznymi i nie odmroziliśmy tej nocy nic. 

A właśnie tu - w Parku Vigelanda - spotkało nas największe szczęście wyjazdu. To właśnie potwierdzenie reguły, że głupi zawsze ma szczęście. Gdyby nie przypadkowe spotkanie mojej koleżanki, która przygarnęła nas pod swój dach, kolejne dwie noce w Norwegii spędzilibyśmy pod namiotem przemakającym od deszczu. Zapalenie płuc gwarantowane! 

Najważniejsze 3 rzeczy na jednym zdjęciu - kawa, notatnik i kontakt ze światem.

Cena kawy? Powiedzmy że flat white nie odbiega od ceny dużego latte w Starbucksie :)

Nie wiem, czy to co wtedy się przydarzyło, spotka mnie kiedykolwiek więcej. Ogólnie rzecz biorąc, Oslo to był zlepek zbiegów okoliczności, przypadków i poniekąd dziwnych doświadczeń, co sprawiło, że był to jeden z najlepszych wyjazdów w moim życiu.

W miarę upływu czasu i odwiedzeniu kolejnych muzeów dowiedzieliśmy się o czymś takim jak Use-it. Młodzieżowa informacja turystyczna służy dostępem do internetu, przechowalnią bagażu, kawą, herbatą, planem miasta i ciepłym miejscem do przeczekania deszczu. Wszystko za jeden uśmiech :)